پاورپوینت درس اول پیام های آسمانی کلاس نهم

حمد و تسبیح خداوند
«حمد»: به معني «ستايش» است. وقتي ميگوييم «الحمدالله»، ميخواهيم بگوييم كه «هر ستايش براي خداست.»
«تسبيح»: به معني «پاك دانستن» است. وقتي ميگوييم «سبحاناالله»، ميخواهيم بگوييم كه «خداوند از هر نقـص و
 
عيبي، منزه است.
در حمد و ستايش، همواره «صفات ثبوتي» خدا را بيان ميكنيم:
(ميگوييم: خدايا تو پروردگار جهاني، تو رحمان و رحيمي، تو بخشنده و مهرباني، او را ستودهايم.)
– در تسبيح، خداوند را از «صفات سلبي»، پاك و منزه ميداريم:
(ميگوييم: خدايا تو نيازمند نيستي، تو شريك نداري، تو فرزند نداري و …)  كسي قابل ستايش است كه كمالات و زيباييهايي در او باشد و خداوند همه خوبيها و زيبـاييهـا را داراسـت؛  پس ستايش حقيقي و حمد واقعي از آن اوست …