پاورپوینت درباره شهر تاريخي خوي

ارتفاع از سطح دریا 1180 متر و جمعیت آن 181465 نفر است. شهر خوي را كه به علت استقرار در محلي پست اصطلاحاً «خوي چوخوري» نيز ‌مي‌نامند، از اهميت نظامي و تجاري ويژه‌اي برخوردار بود. پيش از اسلام شعبه‌اي از بزرگراه معروف ابريشم كه شرق را به غرب متصل مي‌نمود، از خوي عبور مي‌كرد. در صدر اسلام نيز راهي كه بلاد جزيره العرب را به ماوراي خزر، ارس، اردبيل و مركز آذربايجان وصل مي‌كرد، از خوي مي‌گذشت. شهر خوي امروزه يكي از شهرهاي مهم استان آذربايحان غربي و داراي آثار تاريخي متعددي است . خوي در زبان كردي به معناي نمك است و به واسطه وجود معادن نمك در منطقه، به خوي معروف شده است. محل اوليه خوي «چورس» كنوني يا «دروازه ماكو» بوده كه در اثر حمله مغولان منهدم و ويران شده است. شهرستان خوي تاريخچه نسبتاً طولاني دارد. اين منطقه هنگامي اهميت يافت كه جنگ معروف چالدران بين شاه اسماعيل صفوي وسلطان سليم خليفه عثماني، در منطقه سيه چشمه در گرفت. بعدها فتحعلي‌شاه به راهنمايي ژنرال گاردان حصار محكمي اطراف آن بنا نهاد.
خوی به عنوان مهد تمدن ۶۰۰۰ ساله كه در سالنامه های آشوريان بنام حويه وه (hovaiava) و در تورات بنام حويه (hovaiya) و در كتاب “العالم من المشرق الی المغرب” با نام خويه (khovaiya) و بالاخره در سال۲۵۰ هجری قمری، ابن خرداد در كتاب “المسالك و الممالك” بنام كنونی خویاز آن ياد مي كند. در برخی نوشته ها وجه تسمیه خوی را از کلمه معادل کردی به معنای نمک و برخی دیگر از کلمه ای ارمنی به معنای قوچ برداشت شده می دانند که در مورد آن تردید وجود دارد.  بر طبق سنگ نوشته هاي آشوري، خوي شهري آباد بوده و احتمال دارد، لقب “هزارديه” كه در سنگ نبشته هاي آشوري آمده در مورد اين شهر باشد، كه هرتسفلد به آن اشاره كرده است. بنا به گفته مرحوم علامه دكتر رزياب خويي، نام “خ”، در سنگ نبشته “داريوش” شاه هخامنشي نيز، با قريب همين تلفظ آمده که خود نمادی از قدمت تاریخی این شهر است.آثار باستانی متعددی در این شهر وجود دارد که از میان آنها می توان به مناره شمس تبریزی، مسجد مطلب خان، دروازه سنگی و پل خاتون اشاره نمود …